Le verbe δείκνυμι à la voix active
Présent | Imparfait | |
|---|---|---|
indicatif | δείκνυμι δείκνυς δείκνυσι(ν) δείκνυμεν δείκνυτε δεικνύασι(ν) | ἐδείκνυν ἐδείκνυς ἐδείκνυ ἐδείκνυμεν ἐδείκνυτε ἐδείκνυσαν |
impératif | δείκνυ δεικνύτω δείκνυτε δεικνύντων | --- |
subjonctif | δεικνύω δεικνύῃς δεικνύῃ δεικνύωμεν δεικνύητε δεικνύωσι-ν) | --- |
optatif | δεικνύοιμι δεικνύοις δεικνύοι δεικνύοιμεν δεικνύοιτε δεικνύοιεν | --- |
infinitif | δεικνύναι | --- |
participe | δεικνύς, ύντος δεικνῦσα, ης δεικνύν, ύντος | --- |
Les autres temps se construisent donc sur δείξω (futur), ἔδειξα (aoriste), δέδειχα (parfait).
Nous donnons ici la 1ère personne du singulier, à l'indicatif : à vous de retrouver l'ensemble des formes ! Vous pourrez les retrouver dans le kit de survie de l'helléniste.