La conjugaison du verbe eo
Le verbe eo, is, ire à l'actif
Indicatif  | Impératif  | Subjonctif  | Infinitif  | Participe  | |
|---|---|---|---|---|---|
Présent  | eo is it imus itis eunt  | i ite  | eam eas eat eamus eatis eant  | ire  | iens, euntis  | 
Imparfait  | ibam ibas ibat ibamus ibatis ibant  | irem ires iret iremus iretis irent  | |||
Futur  | ibo ibis ibit ibimus ibitis ibunt  | ito itote  | iturus, a, um  | ||
Parfait  | ii /iui iisti/iuisti iit / iuit iimus / iuimus iistis / iuistis ierunt / iuerunt  | ierim /iuerim ieris / iueris ierit / iuerit ierimus / iuerimus ieritis / iueritis ierint /iuerint  | iisse / iuisse  | ||
Plus-que-parfait  | ieram /iueram ieras / iueras ierat / iuerat ieramus / iueramus ieratis / iueratis ierant / iuerant  | iissem/iuissem iisses / iuisses iisset / iuisset iissemus / iuissemus iissetis / iuissetis iissent / iuissent  | |||
Futur antérieur  | iero / iuero ieris / iueris ierit / iuerit ierimus / iuerimus ieritis / iueritis ierint /iuerint  | 
Le passif impersonnel (3ème personne du singulier)
Pour exprimer le "on" français, pour les verbes de mouvement intransitifs par définition, on peut utiliser une forme de passif, à la 3ème personne du singulier.
Exemple : Itur, on va ; uenitur, on vient ; curritur, on court....
Indicatif  | Subjonctif  | infinitif  | |
|---|---|---|---|
présent  | itur, on va  | eatur, qu'on aille  | iri  | 
Imparfait  | ibatur, on allait  | iretur qu'on allât  | |
futur  | ibitur, on ira  | ||
parfait  | itum est, on alla  | itum sit qu'on soit allé  | itum esse  | 
plus-que-parfait  | itum erat, on était allé  | itum esset, qu'on fût allé  | |
futur antérieur  | itum erit, on sera allé  | 
Rappel : Comment traduire "on" en latin ?
Pour traduire le "on" français, l'on dispose de plusieurs possibilités :
la transformation passive :
"on voit des champs et des forêts" = "des champs et des forêts sont vus" : agri et siluae uidentur.
La 3ème personne du singulier au passif, notamment pour les verbes déclaratifs ; il s'agit en fait d'un cas particulier de la transformation passive, l'infinitive étant alors sujet du verbe au passif.
Dicitur, "on dit" ; traditur, "on rapporte" ; narratur, "on raconte"...
Narratur Caesarem uictorem fuisse, "on raconte que César remporta la victoire".
La 3ème personne du pluriel :
"on cuisine le dîner" = cenam coquunt.
La 2ème personne du singulier, avec un subjonctif, pour exprimer une modalité (hypothèse, affirmation atténuée...)
"on dirait la mer" = Dicas id esse mare.
Pour les verbes de mouvement, le "passif impersonnel" :
On revient de Gaule, e Gallia reditur.