Le verbe τίθημι au futur, à l'aoriste et au parfait
Voix active
futur | aoriste | parfait | |
|---|---|---|---|
Indicatif | θήσω θήσεις θήσει θήσομεν θήσετε θήσουσι(ν) | ἔθηκα1 ἔθηκας ἔθηκε ἔθεμεν ἔθετε ἔθεσαν | τέθηκα τέθηκας τέθηκε τεθήκαμεν τεθήκατε τεθήκασι(ν) |
impératif | --- | θές θέτω θέτε θέντων | τεθηκὼς ἴσθι τεθηκὼς ἔστω τεθηκότες ἔστε τεθηκότες ὄντων |
subjonctif | --- | θῶ θῇς θῇ θῶμεν θῆτε θῶσι(ν) | τεθήκω τεθήκῃς τεθήκῃ τεθήκωμεν τεθήκητε τεθήκωσι(ν) |
optatif | θήσοιμι θήσοις θήσοι θήσοιμεν θήσοιτε θήσοιεν | θείην θείης θείη θεῖμεν θεῖτε θεῖεν | τεθήκοιμι τεθήκοις τεθήκοι τεθήκοιμεν τεθήκοιτε τεθήκοισι(ν) |
infinitif | θήσειν | θεῖναι | τεθηκέναι |
participe | θήσων, θήσουσα, θῆσον | θείς, θεῖσα. θέν | τεθηκώς. -κυῖα, -κός |
Note 1 : l'aoriste actif présente un élargissement en κ- aux trois personnes du singulier, avec allongement de la voyelle du radical ; cet élargissement disparaît au pluriel, et l'on retrouve le radical à voyelle brève. Cette formation existe pour certains verbes, comme τίθημι, ἵημι et δίδωμι.
Conseil :
Vérifiez toujours les temps primitifs (présent, futur, aoriste, parfait) des verbes avant de les conjuguer. Ils figurent dans les dictionnaires.
Voix moyenne et passive
futur moyen | Futur passif | aoriste moyen | aoriste passif | parfait médio-passif | |
|---|---|---|---|---|---|
Indicatif | θήσομαι θήσει θήσεται θησόμεθα θήσεσθε θήσονται | τεθήσομαι1 τεθήσει τεθήσεται τεθησόμεθα τεθήσεσθε τεθήσονται | ἐθέμην ἔθου < ἔθεσο ἔθετο ἐθέμεθα ἔθεσθε ἔθεντο | ἐτέθην2 έτέθης ἐτέθη ἐτέθημεν ἐτέθητε ἐτέθησαν | τέθειμαι τέθεισαι τέθειται τεθείμεθα τέθεισθε τέθεινται |
impératif | --- | --- | θοῦ θέσθω θέσθε θἐσθων | τέθητι3 τεθήτω τέθητε τεθήντων | τέθεισο τέθεισθω τέθεισθε τεθείσθων |
subjonctif | --- | --- | θῶμαι θῇ θῆται θώμεθα θῆσθε θῶνται | τεθῶ3 τεθῇς τεθῇ τεθῶμεν τεθῆτε τεθῶσι(ν) | τεθειμένος ὦ τεθειμένος ᾖς τεθειμένος ᾖ τεθειμένοi ὦμεν τεθειμένοi ἦτε τεθειμένοi ὧσι(ν) |
optatif | θησοίμην θήσοιο θήσοιτο θησοίμεθα θήσοισθε θήσοιντο | τεθησοίμην1 τεθήσοιο τεθήσοιτο τεθησοίμεθα τεθήσοισθε τεθήσοιντο | θείμην θεῖο θεῖτο θείμεθα θεῖσθε θεῖντο | τεθείην2 τεθείης τεθείη τεθεῖμεν τεθεῖτε τεθεῖεν | τεθειμένος εἴην τεθειμένος εἴης τεθειμένος εἴη τεθειμένοi εἶμεν τεθειμένοi εἶτε τεθειμένοi εἶεν |
infinitif | θήσεσθαι | τεθήσεσθαι | θέσθαι | τεθῆναι | τέθεισθαι |
participe | θησόμενος, -η, -ον | τεθησόμενος, -η, -ον | θέμενος, -η, -ον | τεθείς, -θεῖσα, -θέν | τεθειμένος, -η, -ον |
Notes
Le futur passif τεθήσομαι provient de θη-θη-σομαι : le radical a perdu son aspiration et s'est abrégé par dissimilation lorsqu'on lui a ajouté le suffixe de passif -θη-.
L'aoriste passif est formé également avec le suffixe -θη-. : par dissimilation, le radical perd son aspiration et s'abrège. ἐ-θή-θην > ἐ-τέ-θην.
On se souvient que l'aoriste passif se forme au moyen de désinences actives.